مــــادر بزرگ همیــــشه همـــه چیــز را ترشی میانـــداخت
مربـــــا میپختآلــــو را لواشکــــ میکـــــرد
آلبالو را خشک ..هرآنچـــه خوردنی بود
ایـــنگـونهاز فصلی بـــه فصل دیگــر کــــوچ مـــیداد
مـــــــا نیــــــزآنهـا کــه دوستـــشان داریــــــــم را
خاطـــــــره می کنیــــــمبــــرای روز مبـــــادا
دخـــــــــــترم خاطـــرههابرعکـــس آدمهــا
همیــــشه تــــــازه میمـــــاننــد!
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
اشــــــــتباه مثل ویروس سرمـــاخوردگـــیست
پیچیــــده و مــــدام در تغیـــــــیر ..
اشتــــباههایی که تــــو را فریب خواهنـدداد
منبــــعشان یکـیست اما....
درمــــانشان یکــــــــی نیست
دخترم....
هرگـــــــــــز توقـــــع نـــــدارم
اشتـــباهــــاتت را تـــــــکرار کنــــی!
هیـــچ دو اشتباهی یکســـــان نیــــــــــستند
هرچنـــــــد هر دو اسمشانـــ یکی بـاشد!
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
نگـــــــــــار جان
احساساتمان در تـــــو خلاصه میشــــــــود
و دلتنگی ،غریبی و تنهاییـــــــمونبه تـــــو ختم
میدانــی تو تنــــــــها دلخوشی مــــا هســـتی؟
در تــــو میشود یافت
از تــو میشــــود فهمیـــــــد
لا بهـــ لای همین نوشتههــــــــــا
احوال مـــــــامان بابــا را ..
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
دختـــرم همهی دنیای مــــا
در مـــهربانی دستهای کوچکـــ تـــوخلاصه میشــــود
احساس گرمی لبهایت بر گــونههــــــــایم
مــــــرا بر آن میدارد
که خــــــود را خوشبختتـــــــرین ادم روی زمین بدانیم
سهم مــــــا از دنیــا
دختر کوچکــــــــــــی است
به بزرگی تــــمام عشقهاییکه تا به حال تجربه شدهاست
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
دختـــــرم یکـــ ســر و گردن
نـــــــــه .. بیشتر ..بالـــاتر که باشی
تنها میمانی گاهی خـرگوشهــــــا
میپــــــرســـند:
آن بالا چه خبر؟ ؟؟؟؟
زرافههـــــا میگوینـــــــد:
دنیــــــــا همانـــ دنیاست
آسمان همان اسمان تنهاکمی تنهاتر
دخترم گاهی دنــیا را
از بـالــانگاه کن امــــا....
گردنات را دراز نکــن
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
خورشــــــــــید و ماه
هر دو نورانیانــــــــــــد و زیــــــــــبا
امـــــــا
در مــــاه میشــــود خیره شــــــــد
در آفتاب نـه!
دخترمـــــــــــ
گاهی خــــورشید باش درخشان
آنچنانکـــه به چــــــــشم نیایی
گاهیــــــــ مـــــــــاه باشــــــ
لطیفـــــــــــــ
آنچنانـــــــ که در تـــــــــــو خیره شـــــــونــد
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
بزرگــــــــ میشویمــــــــ
و فراموشـــــــ میکنیمــــــــ
آغوشـ فقطـــ
محلی بـــــرای گرم کـــــــردنــ خاطرههــــــا نیستــــــــــ
دخترم بزرگـــــ کهــــــ شدیـــــ
یادتــــــــ باشد
فارغ از زمســــــــتان و تابستانـــــــــــ
آغوشــــ پدرمادرت را
در بادهایـــ فصلیــــــــ
با شمـــــــع حضورتــــــــــــــ
روشنــــــــــــــ کنیــــــ
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
نازنیـــــــــــــن ،
شب هایـــــــــــ بارانیــــ
شب هاییــــ که نمی خـــــــــوابی
وقت هایــــــی که در اتاقتـــــــــــ سایــــــــه درختی میبینیـــــــــ
شب هاییـــ که می ترسیــــــــ...
از زوزه ی بــــــــــاد
از رعـــــــــد و بـــــــــــــــــرق
از هرچیــــــــــ که باشـد
من و تــــــــــو باهــــــــــــــــم...
با نـــــــــــور چراغ قــــــــــوه داستانــــــــ می خوانیمـــــــ
قصه پیشیـــــ ملوس! پیشیـــ بازیگـــــــوش
و تـــو با لبخـــــند می خوابـــی !
چون منــــــــ پیش تـــــــــو هـــــــــــستم!
پس خیـــــالتـــــــــ راحتـــــــــــــ ...